Dolu Dolu Yaşadı, Tükenmeyecek Anılar Bıraktı…

Annemin Fahrünnisa Kadıbeşegil’i 2009 yılında kaybetttik.
Her yıl kadirşinas dostumuz Sancar Maruf’lunun düzenlediği mütevazi ancak anlamı büyük olan bir anma töreni ile vefat günü olan 10 Ekimlerde anıyoruz onu.
Dostları, arkadaşları, yakından ve uzaktan tanıyanlar kürsüye geliyor…
Şiirler, anılar, sanat-kültür dokulu cümleler…
Her yıl İzmir’de, Karşıyaka’da Attila İlhan büstünün etrafında toplanıyoruz. Çünkü bugün aynı zamanda bu toprakların kültür-sanat-düşün insanı Attila İlhan’ın ve devrimci avukat, İzmir Barosu eski Başkanı Avukat Dinç’in de aramızdan ayrıldığı gün. Hepsini Karşıyaka’nın kışa direnen sıcak bir güneşin altında, denizden buram buram yayılan yosun kokusunun sindiği o güzel parkta anıyoruz.

Annemiz Fahrünnisa Kadıbeşegil’i tanımak isteyenler onun Oluşum Dostları adlı bloguna bakıyorlar. Oluşum Türk edebiyat dünyasının kilometre taşı olan ve 40 yıla yakın yayın hayatında kalmış, iki binden fazla yazar, çizer, şair ve sanatçıyı bir araya getirmiş; üretmiş, ürettirmiş, paylaşmış, öncülük etmiş, topluma, sanata değer vermiş bir “aydınlanma durağı”…
Bugün annemizi anarken onun sanatçı kişiliğinin yanında “köylü” kimliğine de değindik. Ziraatci Babamızı Seyfettin Kadıbeşegil’i 1958’de kaybettiğimizde, onun Kastamonu’nun Aksinir köyündeki tarımsal uğraşısını da devralmak zorunda kalmıştı Fahrünnisa Kadıbeşegil. 50 yılı aşkın süre köy hayatını kültür ve sanat yaşamına katık etti. Elektriğin olmadığı, suyun köy çeşmesinden bakraçla eve taşındığı yıllarda O köylüyü makinalı ziraatla tanıştırdı.
Harman makinası, biçer döver, traktör tarlalarla buluştu. Saman makinaları geldi. Tohum islahı kavramı girdi köylülerin konuşmaları arasına.

Onurluyuz.
Mutluyuz…
Onun çocukları olarak hep üretmekten, paylaşmaktan, yaşam kalitesinin odağına insanı koymaktan vazgeçmedik.