Dünya Vatandaşlığı Yolcusu
Dünya Vatandaşlığı Yolcusu
Yaşamımızın dört bir yanını sarmış olan çikolataların ne kadar ”ekşi” olduğunun farkında mıyız?
O güzelim ambalajlarda keyfimizle harmanlanmayı bekleyen sonsuz çeşitteki çikolatalı ürünlerin damak tadımızda aslında ne kadar “ekşi” bir tat bıraktığını biliyor muyuz
forbes.com
Aşkların, sevdaların simgesi olması gerekirken…
Yaşamı güzelleştiren hazların damaktaki tadı olacakken…
Her bir parçasında anılara olan yolculukları simgeleyecekken…
Dostlukların,
“Statü endişesi”…
Son yıllarda okuduğum en iyi kitaplardan biriydi.
Alain de Botton’un nefis betimlemeleri ile yaşam boyu peşinden koştuğumuz “statünün” aslında ne kadar “boş” bir uğraş olduğu gerçeği ile karşılaşmak…
Bu gerçek ile egomuzu çarpıştırmak…
Statü diye bildiklerimizden vazgeçmeyi bir “an”
Zenginlik oldum olası hepimizin başına “dert” olan kavramdır. “Nasıl bir zenginlik” meselesi yaşam boyu hepimizi meşgul etmiştir. Zenginlik üzerine yazılan kitapların, verilen tavsiyelerin haddi hesabı olmadığına hepimiz tanık oluyoruz. Hangimizin belleklerinde; “Ah bir zengin olsam” (Fiddler on the roof) şimdiki zamanla gelecek zaman arasında zenginliğin süslediği hayallerin somut bir yansıması olarak yaşamımıza hem müzikal hem de film olarak yer etmedi ki?
Bir futbol ligi daha bitti… Formalardaki çamur lekeleri biraz daha genişledi.
“Taraftar” kimliği “düşman” kimliğine büründükçe…
Takımların renkleri çamur lekesi altında boğulacak!
Takım tutmakla birine düşman olmak ön koşul oldu.
Tuttuğu takımın renklerinin içinden,
sevgi…
hoşgörü…
rakibi takdir…
yok oldu gitti.
Genellikle bu blogda şahsi çalışmalarımla ilgili yazılara yer vermemeye özen gösteriyorum.
Ama bugün bu kuralı “görmezlikten” gelmek durumundayım.
Eşim Aysen… Alaçatı’da bir hayalini gerçekleştirdi.
Dört odalı bir özel konuk evi açtı.
Kızım Pırıl, pılıyı pırtıyı topladı.
Alaçatı’ya yerleşti. Ana-kız işletecekler… Hayallarini gerçekleştirecekler!
Caz müziğinin tılsımlı bir dokunuşu var insana.
Belki siyah renkli insanların pamuk tarlalarında “biat” kültürü duvarlarında gezdirdikleri 
tırnaklarının çıtırdısı ile başlamış olabilir…
Ya da sözcüklerin tanımlamaya yetmediği büyük aşkların ve hemen peşinden gelen acıların notalardaki ifadesi de olabilir.
Ama şu bir gerçek ki; caz yaşamın ta kendisidir.